Over pioniers en hun werdegang

Op donderdagavond 20 juni organiseert het GAN een bijeenkomst over vernieuwende psychiatrie.

Deze avond onderzoeken we de schijnbaar onuitputtelijke vraag naar psychiatrische hulpverlening aan de hand van een beeld, een beeld van twee gebouwen. Het ene gebouw is de traditionele psychiatrie met zijn behandelaren, zijn zorgpaden, zijn kennisleer, zijn pretenties, zijn hiërarchieën, zijn aannames, zijn gewoontes en zijn historische en maatschappelijke inbedding. Het andere gebouw is het onderkomen van pioniers die met deze geschiedenis en met deze praktijken willen breken. Dat tweede gebouw is in alles het tegendeel van het eerste gebouw; er is nog weinig historie, improviseren en aanrommelen wordt gewaardeerd; er is sprake van horizontale zelforganisatie als manier om het werk gedaan te krijgen. Het antwoord op de wachtlijsten wordt niet gezocht in hoog opgeleide behandelaren maar in ondersteuning door peers of ‘gewone burgers’, niet in triage maar in sociale steun.

Deze avond draait om een paar losse vragen: wat zijn kenmerken van beide gebouwen? Kunnen we ruimte maken voor deze provisorische gebouwen? Waarom gaan ze soms na verloop van tijd ten onder ondanks hun beloftevolle aanpak? Kunnen die beloftevolle praktijken aan elkaar verbonden worden zodat ze elkaars levensvatbaarheid versterken?

Gert Schout presenteert een tabel met kenmerken van beide gebouwen (zie onder). Een aantal vernieuwende praktijken krijgen het woord, vervolgens reageren de genodigden op wat er naar voren wordt gebracht.

Een avond voor pioniers of mensen die dat (meer) willen worden. Het is echter ook een avond voor (ex-)cliënten, vrienden of familieleden van hen, hulpverleners en onderzoekers uit de wereld van de GGZ.